good thing#یوسف جاودان فرد

دنباله چی بودی از کنار من بودن یا دنباله چی هستی از کنار من موندن

یکی که مشکلاته زندگیتو حل کنه یا دنباله جیغو ...ک...و تختو رقصو الکله

دنباله چی هستی یه بد بخت یه پولدار یه پیرمرد که ارث داره آخرای عمرشه

میشینی کشته شه تا زندگیت خوش بشه با جوونی که مینویسه یا قراره گنده شه

دنباله چی هستی تو قلمم نفسم یا شغلم خوندنم  نفسم کمرم

یا دوست داری در بیاری مثلا تو عرقم یا دوست داری  ببینی که زمین خورده بدنم

زندگیتم خوب وبد میگذره تو بگذر از آدمای مختلف یا بپر تو بشکن 

همیشه اون کسی که میبره خوب بهتره توی این زیر زمینم هیچی نیستو عشق است

......

خلاصه بد وخوب آخرش با همیم زیر خاک خونمون یه اندازه میشه

تنم به تنت دیگه گرما نمیده اون موقع میفهمی که سرمایه چیه

همیشه میگفت میخواد یکی بیاد باشه همدمم

با اینکه خسته بود میدیدم داره نای حرف زدن

یه روزی گنده میشه نمیبینی خوابشم اصلا

از زیرزمین به دست آوردیم بال پر زدن

........

تمام مشکلاتم مشکلاته مادی بود

گفتی به من کنارتم اینم یه نوع بازی بود

امیدوارم رات باز شه یه روز بری هالیوود

تا بفهمی که فرهادی از این نقشت راضی بود

با اینکه شاد نیستم گاهی وقتا میخندم من درسته خسته شدم ولی بازم میجنگم

جوهره ی زندگیمو دارم بهت میبخشم از الانم شرطو روی باختنه تو میبندم

دنباله چی هستی تو زمین یا که آسمون

میبینی زیاد شده اختلاف راهمون

میدیدم از اولش اشتباهه کارمونو

بت که گفتم هیچ وقتی کوک نمیشه سازمون

با اینکه خستم یا دست وبالم بستس 

من به هزارو یک امید دل از اتاقم کندم

با اینکه ندارم من حس وحال رفتن 

با اینکه ندارم من حس وحال رفتم

.............

خلاصه بد وخوب آخرش با همیم زیر خاک خونمون یه اندازه میشه

تنم به تنت دیگه گرما نمیده اون موقع میفهمی که سرمایه چیه

همیشه میگفت میخواد یکی بیاد باشه همدمم

با اینکه خسته بود میدیدم داره نای حرف زدن

یه روزی گنده میشه نمیبینی خوابشم اصلا

از زیرزمین به دست آوردیم بال پر زدن

 

ن جون موندن هست ن پای رفتن قول دادم بمونم پس تا آخرش هستم

حتی زیر خاک حتی پشته میله ها حتی اگه جرم باشه باز مینویسم بیصدا

مینویسم از لحظه لحظه های عمرم از 20 ساله پیش روم تا 20 سال پشتم 

مینویسم محکم از خونواده شغلم از ایستگاه زندگی تا ایستگاه مردن

من مردم این گرگها تیکه های پازل زندگیمو خوردن من مردم

قول دادم قرص باشه پشتم قرص باشم محکم

روی پاهام بایستم

تا انتقام حرفهای نگفتم بگیرم تا بمیرم من زیر خاک

..................................

ن میشه جنگید نمیشه وایسادو به آدما خندید

ن میشه حرف زد نه میشه ساکت موند برای جون ترسید

ن میشه پر زد به آسمون پرواز کرد نمیشه برگشت روی زمین در باز کرد

نمیشه موند اینجا نمیشه رفت جایی

ن میشه سوخت اینجا ن میشه ساخت با این 

نمیشه صادق موند نمیشه کارت جور نمیشه حالت خوب

همیشه بوفت کور همیشه ذوقت کور

ن میشه وصفش کرد نمیشه پخشش کرد 

ن میشه کشفش کرد

ن میشه پخشش کرد

انفرادی شخصی رو بیت سنگین رو به راهی رپی اون همیشه جنگید

مورچه هارو دور زد چون راضی نبود له شن راضی نبود له شم من زیر پا

بازی نبود شعرم

اینجا هوا ابری اینجا لبا تلخی 

اینجا سرا تقصیر اینجا دستا زنجیر

....

اینجا پر شده از آدمایی که خیلی حرف میزنن

اما کمتر کسی میتونی پیدا کنی که با سکوتش باهات کلی حرف بزنه

.......

میگذره حتی این بدترینه روزاش

میگذره میخوره زمین چرخ وفلک واوستاش

من آن چوپان بی دینم که پیغمبر نخواهم شد

مرا بگذارو بگذر چو از این بهتر نخواهم شد

نخواهم شد شبیه این همه پیغمبر کافر

شبیه این همه پیغمبر کافر نخواهم شد

به چندین چشم زخمم دل خوشم با اینکه میدانم

که با هر چشم زخمی مالک اشتر نخواهم شد 

ن از پاییز باکم هست ون از دست تو چون من

گل ابریشم قالیچه ام پر پر نخواهم شد

نگو دل واپسم هستی که چشمت زیر گوشم گفت

برایت دایه عاشقتر از مادر نخواهم شد

هنوز زوده اینا بخوان باورت کنن  مشکلات میخوان لاغرت کنن

توام خستهای ولی داری مجنگی منم حالم بهتره از وقتی میخندی

قدم قدم تشنه ام نه امروز یه عمره زدم خیره سرمو اتفاق بینه قلمو دستم در آخرین حس نفسم

باقی موندم هستم یه عمر اگه خواب میموندم از عمد نمیدونم چه شکلی میرفتمو باز اومد گرفت دستم

توی اتاق باریکه نوره با اینکه هنوز تاریکه کوه این یه جاده پر از نفسه در حالی که من هنوز توی خودم قفسه

 

از مغزم گرفتن به قلبم دادن تو بیمرزیها بود که مرزم دادن نمیدونم هرشب خوابم یا درست این چیزیه که در سر دارم

این اتاق به اون اتاق و حد فاصلم فقط بلند شدنه چنتا نفس عمیق کشیدمو بازم خوشحالی از خودم شدنه

زندگی اگه معنی نمیده خوب بهش میبخشم یه جاده بود دلش میزد منو فکر میکرد که ولش میکردم 

میرفتم اما نمیرفتم